Wat willen wij bereiken en wat gaan wij daarvoor doen?

Voor sommige inwoners, jeugdigen of volwassenen, is (zelfstandig) thuis wonen op een gegeven moment niet meer mogelijk. Inwoners die (tijdelijk) niet thuis kunnen wonen, willen we een zo thuis mogelijke plek (bij voorkeur in de eigen omgeving) geven, om op te groeien en/of toe te werken naar zelfstandigheid. Voor jeugdigen kiezen we zo veel als mogelijk voor opvang in een gezinssituatie (zoals pleegzorg of een gezinshuis) boven verblijf en behandeling in een instelling.

Dit beleidsdoel heeft vooral raakvlakken met drie van de vier overkoepelende thema's in het sociaal domein: meedoen stimuleren, bestaanszekerheid herstellen en kansengelijkheid vergroten.

Activiteiten

1. Jeugd

• Een algemene tendens is dat het aantal jeugdigen met verblijf blijft dalen en dat de kosten per jeugdigen, door intensievere vormen van jeugdhulp, blijven stijgen. Hierbij zijn beleidsdoel A en B communicerende vaten en kunnen we deze niet los van elkaar zien. Landelijk beleid is dat jeugdigen met complexe problematiek niet meer mogen opgroeien in een grootschalige, gesloten voorziening. Dit beleid geven wij op de schaal van Noord-Holland vorm binnen een ‘Thuis voor Noordje’. In 2025 zetten we deze ontwikkeling voort, door het ontwikkelen van kleinschalige voorzieningen en door het versterken van ambulante jeugdhulp binnen een gezin (beleidsdoel A).

2. Wmo

• Samen met aanbieders zorgen we voor de doorontwikkeling van het aanbod van kortdurend verblijf. Kortdurend verblijf is één van de ondersteuningsvormen voor ontlasting van mantelzorgers, zodat inwoners langer zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. De afgelopen jaren is hier zeer beperkt gebruik van gemaakt, terwijl er wel vraag naar is. Met de doorontwikkeling willen we het aanbod van zorg beter aan laten sluiten bij de behoefte van inwoners.

• We maken lokaal beleid voor het terugdringen van dakloosheid, mede op basis van het Nationaal Actieplan Dakloosheid. Het actieplan bestaat uit zes actielijnen, waaronder ‘Wonen eerst’. Als experiment plaatsen we daklozen direct in een woning in plaats van een route via de maatschappelijke opvang. Hiervoor maken we gebruik van een deel van de 45 plekken die gereserveerd zijn voor de Opstapregeling.

• We nemen deel aan de (regionale) bestuurlijke leertafel Zorg en Veiligheid. Als gemeente voerden we een actieonderzoek uit met als centrale vraag: ‘Hoe kunnen we de verantwoordelijkheden voor casuïstiek in de overgang van zorg- naar veiligheidsvraagstukken goed beleggen in onze organisatie?’ Dit heeft geresulteerd in het gezamenlijk invulling geven aan de Aanpak ter Voorkoming van Escalatie (AVE) voor het organiseren van casusregie op het snijvlak van zorg en veiligheid, daar waar het complexe problematiek betreft.

• We bereiden onze organisatie verder voor op de doordecentralisatie van Beschermd wonen en werken samen met aanbieders aan de doorontwikkeling van het aanbod.

Figuur 3

De grafiek Prijs per unieke client uit Figuur 3 ontstaat uit de volgende berekening: totale kosten jeugdzorg met verblijf gedeeld door het aantal unieke jeugdigen uit de jeugdzorgadministratie. De grafiek laat een stijgende trend zien onder andere door de landelijk trend naar kleinschalige zorg. Vanaf 2023 wordt dit zichtbaar in de kosten per jeugdige. Daarnaast is er ook geïndexeerd. In de komende jaren wordt hier ook rekening mee gehouden.

De grafiek Aantal weken in jeugdzorg op jaarbasis uit Figuur 3 ontstaat uit de volgende berekening: jeugdigen per jaar delen door unieke jeugdige per maand voor jeugdzorg met verblijf maal 52 weken. Het verloop van het aantal weken varieert doordat de crisisplaatsingen per jaar een wisselende duur hebben.

Uitsplitsing baten en lasten naar taakveld

Toelichting op de verschillen ten opzichte van het voorgaande jaar